Η αντοχή… λέγεται…ΨΥΧΗ !

Στην ηλικία μου….Nιώθω πως μου τελειώνει ο χρόνος.. πως δεν έχω πλέων υπομονή….

Δεν το θέλω πια αλλά συμβαίνει….

Προσπάθησε να καταλάβεις……

Τα Πάντα για τα πάντα και για πάντα…με αξιοπρέπεια και τιμή και τούτο λέγεται ΨΥΧΗ!

Δεν προσπαθώ να σε ευχαριστήσω….

Προσπάθησε να καταλάβεις……

Αλλά ψάχνω για ό, τι μου αρέσει, για ότι γεμίζει την ψυχή μου…

Ψάχνω τα Πάντα… για πάντα…και τούτο λέγεται ΨΥΧΗ !

Νοιώθω πως δεν έχω χρόνο πια και προσπαθώ να τρέξω… Να τρέξω...  για να κερδίσω τον χρόνο που έχασα ή ίσως τον χρόνο που νιώθω πως δεν έχω... χωρίς να γνωρίζω αν ποτέ θα τον κερδίσω ….και μαζί μ΄ αυτόν δεν ξέρω τι άλλο….και τούτο λέγεται ΨΥΧΗ !

Να κερδίσω τα Πάντα… για πάντα…Να κερδίσω την ΨΥΧΗ ! 

Προσπάθησε να καταλάβεις……

Δεν μου περισσεύουν  ψεύτικα χαμόγελα… κι΄ επιδερμικές ευγένειες πλέων…

Ψάχνοντας γι΄αυτό το κάτι, πολλές φορές χάνεις και χάνεσαι… χάνεις τα πάντα… για πάντα…

Κι΄αυτό για να τ΄αντέξεις χρειάζεται….ΨΥΧΗ !  

Δεν κάνω πράγματα πλέων αν δεν το θέλω…. για μένα πλέον... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΕΠΕΙ….. και τούτο γιατί στην ηλικία μου, η υποκρισία... πλέον περισσεύει …και η αντοχή μέσα σ΄αυτό λέγεται …ΨΥΧΗ !

Προσπάθησε να καταλάβεις……

Είναι κι΄ αυτό… μέρος της σοφίας…. Της δικής μου φιλοσοφίας ….Μίας σοφίας που σε κάμνει να θυμάσαι πως κάποτε ήσουν και ήμουν όπως εγώ και συ... ανέμελο παιδί...με ψυχή....χωρίς υποκρισία...

Παιδί που ανέμελα ατένιζες το μέλλον που στοχαζόσουν…  που σχεδόν πάντα κάτι μέσα σου …θα σου φωνάζει … Έλα πίσω παιδί ...γιατί τώρα κλείνεσαι να τ΄αντιμετωπίσεις άνισα το γνωρίζεις τούτο και συνεχίζεις να το παλεύεις...αλλά και τούτο λέγεται …ΨΥΧΗ !

Αλλά πάντα ψάχνω…. Ψάχνω…. τα Πάντα… για πάντα… και τούτο λέγεται …ΨΥΧΗ !

Και τούτο γιατί... οι στιγμές φεύγουν… για πάντα…. Και μαζί μ΄αυτές... κι΄οι άνθρωποι που υπήρχαν μέσα σ΄αυτές…Μα όχι οι ψυχές !

Και η αντοχή σε όλο αυτό … λέγεται …ΨΥΧΗ !

Να πω '' αλλά ναι...δεν έχει σημασία... '' θα ναι ρηχό…

Κι έτσι εσύ αρχίζεις να μου λες… ’’Ναι αλλά ξέρεις κάτι....’’ και αναλύεις ...το πως το τι... και το γιατί.....

Και κάπως έτσι...συνεχίζεις να κρίνεις λέγοντας πως ξέρεις...το πώς το τι και το γιατί….

Κι΄όμως ελπίζω… Ελπίζω στο να νιώσω όμορφα στο μέλλον….και τούτο λέγεται …ΨΥΧΗ !

Ζω... κι΄ελπίζω...και έτσι επιζώ ... ελπίζοντας σε μια καθαρή  απελευθέρωση ! 

Αυτό … λέγεται …ΨΥΧΗ !

Απελευθέρωση των ΜΗ των ΔΕΝ …των ΙΣΩΣ… των ΣΧΕΔΟΝ… των ΠΡΕΠΕΙ...και των ΠΕΡΙΠΟΥ… 

Αυτό … λέγεται …ΨΥΧΗ !

Γιατί… για την ηλικία μου τ΄ απόβλητα γύρο μας... συσσωρευμένα περισσεύουν…. και δεν μπορώ πια να τ΄αντέξω... Ούτε αυτά ,αλλά ούτε κι΄εσένα μέσα σ΄αυτά..... 

Και δεν έχω πλέων υπομονή  για υποκριτικές ευγένειες του καθωσπρεπισμού…..
Τελείωσαν τα πλαστικά χαμόγελα και τα χάρτινα λόγια από εμένα ...

Αυτό … λέγεται …ΨΥΧΗ !

Γιατί πλέον ζω σχεδόν τα Πάντα… σχεδόν για τα πάντα… αλλά ότι κρίνω πως αξίζει να το ζω.... το ζω για πάντα….

Και αυτό το σχεδόν… λέγεται αξιοπρέπεια…πίστη...τιμή ... κι΄ έτσι αντέχω … κι΄αυτό λέγεται…ΨΥΧΗ !

Γιάννης Τζιτζής