Χωρίς κέρδος ...κέρατα !

   Ο Γεράσιμος από την Κεφαλονιά έφτασε στον βαθμό του πρώτου καπετάνιου και νόμισε ότι έφτασε στο κομμάτι εκείνο της ζωής, που ο άνθρωπος καταλαβαίνει, ότι κοντεύουν οι μέρες για το τέλος και ετοιμάζεται καταλλήλως.

      Έφυγε από  το νησί του πριν τριάντα δύο χρόνια, με τον σάκο του γεμάτο όνειρα και ξανοίχτηκε στις θάλασσες του κόσμου, γνωρίζοντας λαούς και έθιμα και τώρα που άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, τα έβαλε κάτω να δει τι θα κάνει.

      Από το μυαλό του έφυγε, η μικρούλα από το νησί, τότε που έφευγε για πρώτη φορά να μπαρκάρει, τώρα προσπάθησε να θυμηθεί το όνομά της, που δεν την ξανα είδε και κάθε φορά που πήγαινε να επισκεφτεί τους δικούς του, όλο έλειπε αυτή, πότε στο πανεπιστήμιο, πότε για πρακτική και πότε για ειδίκευση.

     Α, θυμήθηκε την έλεγαν Ευγενούλα και την φώναζαν Νούλα.

     Βέβαια στα αστεία της είπε, ότι την αγαπάει και ότι όταν γυρίσει πραγματικός καπετάνιος θα την παντρευόταν.

     Τα χρόνια όμως πέρασαν, τριάντα δύο ανάθεμάτα  και το χιόνι σκέπασε τους κροτάφους του και μέρα με τη μέρα έβλεπε το τέλος κοντά και απελπιζόταν.

     Τώρα δεν είχε όρεξη όπως παλιά, που λαχταρούσε να φτάσει στο λιμάνι και να τρέξει στην Λαϊλά στην Καλκούτα, στην Ινέζ στο Βαλπαρέζο ή στην Κόκο στην Γιοκοχάμα.

     Αυτές ήταν οι σταθερές, που τον περίμεναν, ακριβώς σαν να ήταν ο άντρας τους, δεν ήταν ούτε πόρνες, αλλά ούτε και παστρικές,

     Η κάθε μια είχε και από δυο τρία παιδιά, με διαφορετικούς άντρες και υποδυόταν την σύζυγο στον κάθε ναυτικό, για τον λίγο χρόνο που θα έμενε στο λιμάνι το καράβι.

     Το πήρε απόφαση να ρωτήσει για την αδερφή της την Λαϊλά, αν δεν παντρεύτηκε να μεσολαβήσει, να γίνει κάτι να την παντρευτεί, επειδή την παίνευσε πολύ η ίδια την αδερφή της, ότι είναι πολύ όμορφή, νοικοκυρά, τριάντα δύο χρονών και παρθένα.

     Αυτό το τελευταίο δεν τον ενδιέφερε πολύ, όσο να μείνει τίμια μετά την παρθενιά της.

     Και έτσι αντάμωσαν ο Γεράσιμος με την Κύρια και από την πρώτη στιγμή σχεδόν ο ένας ερωτεύτηκε τον άλλον και αποφάσισαν να παντρευτούν.

     Του εξήγησαν του Γεράσιμου, όλες τις λεπτομέρειες, ότι ανήκουν στην κάστα εκείνη των ινδών, που είναι σχεδόν η τελευταία στις Ινδίες και δεν έχουν και πολλά δικαιώματα, αλλά πολλές υποχρεώσεις και οι θρησκευτικές υποχρεώσεις τους, είναι πολύ βαριές.

     Πήρε άδεια από την εταιρεία για δύο μήνες και άρχισε να ετοιμάζεται για τον γάμο.

     Όταν έφτασε στο σημείο να χαίδέψει την Κύρια, τον απόθησε αυτή και του είπε η θρησκεία της δεν το επιτρέπει αυτό, πριν παντρευτεί και με λίγα λόγια του εξήγησε την διαδικασία, ότι την ώρα του γάμου θα την εξετάσει ο ιερέας, για να δει αν είναι παρθένα και μετά θα γίνει ο γάμος με τον Γεράσιμο.

     Ψύλλοι μπήκαν στ’αφτιά του Γεράσιμου με το έθιμο και καχύποπτα περίμενε να δει τι κρύβεται πίσω από το έθιμο του γάμου.

     Μέσες άκρες έμαθε από δω και από κεί, για το έθιμο με τον ιερέα, που λέγεται Βραχμάνος, ο οποίος, κατά την περιγραφή που του έκαναν θα εξετάσει την υποψήφια νύφη αν είναι παρθένα  και αφού βεβαιώσει το γεγονός θα δώσει την άδεια να στεφανωθεί με τον Γεράσιμο.

     Τον Γεράσιμο τον έζωσαν φίδια, να δει με ποιόν τρόπο θα διαπιστώσει ο ιερέας αν

είναι παρθένα η Κύρια.

     Στην αίτηση που υπόγραψε ο Γεράσιμος, ότι θέλει να παντρευτεί μια Ινδή, ονόματι Κύρια, ετών τριάντα δύο και δεχόταν όλα τα έθιμα της κάστας της.

     Αλλά όταν άρχισε να μαθαίνει περισσότερα για τα έθιμα των Ινδών, σαν να μετάνιωσε που ξεκίνησε να κάνει έναν γάμο με μια αλλόθρησκη και τότε θυμήθηκε το κοριτσάκι στην Κεφαλονιά που το έλεγαν Νούλα.

     Έφτασε στο σημείο να ακυρώσει τον γάμο, αλλά μια περιέργεια του έλεγε να περιμένει μέχρι το τέλος, να δούμε τι θα βγει απ’ το καζάνι.

     Του εξήγησαν, ότι η τελετή είναι ανοιχτή για όλους και όσοι ήθελαν μπορούσαν να την παρακολουθήσουν χωρίς σχόλια.

     Ο Γεράσιμος θέλησε να παρακολουθήσει την τελετή και ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει όλες τις καταστάσεις, φυσικά από περιέργεια.

     Έντυσαν την Κύρια με ένα ολοκόκκινο φουστάνι και στο κεφάλι φόραγε ένα στεφάνι με πέρλες, που ήταν δώρο από τον ιερέα να είναι καρπερή.

     Τον σύστησαν τον Γεράσιμο στον ιερέα, ο οποίος είπε μερικά πράγματα στον Γεράσιμο σχετικά με τα γένη των παιδιών που θα αποκτήσουν, με την ευλογία των Θεών.

    Αν προσεύχεται πολύ στον Βισνού, θα αποκτήσει αγόρι και αν στην Κάλι θα απόκτήσει κορίτσι και αν προσεύχεται στον Μπράχμαν θα είναι ευφυές και έξυπνο και αν προσεύχεται στον Σίβα θα γίνει καλός πολεμιστής.

     Όλα αυτά ο Γεράσιμος τα άκουγε και του ερχόταν να γελάσει, αλλά κρατιόταν, όλος περιέργεια για το τέλος του μυστηρίου.

     Σε λίγο η αίθουσα γέμισε από θυμιάματα και λιβάνια που καίγανε στις τέσσερες γωνιές της αίθουσας και ακούστηκε ο βαρύς ήχος από ένα γκόνγκ.

     Σβήσανε τα φώτα και μόνο ο προβολέας έμεινε να φωτίζει την Κύρια με τον ιερέα.

      Άρχισε ο ιερέας να ξεντύνει την Κύρια, που στην ουσία δεν φόραγε τίποτα εκτός από το κόκκινο φουστάνι και σε λίγο πήρε ένα μικρό δοχείο, με κάτι υγρό και αφού βούταγε μέσα το δάχτυλό του και στη συνέχεια πασάλειβε τα βυζιά, τον αφαλό και το πράγμα της Κύριας.

      Περιττό να πω, ότι η Κύρια ήταν ολόγυμνη, όπως την έκανε η μάνα της.

      Όταν τελείωσε τις προσευχές και τα ευχέλαια ο Ιερέας άρχισε να ξεντύνεται και ο προβολέας σιγά, σιγά να χαμηλώνει, όλοι μουρμούρισαν, τώρα είναι η στιγμή να δει ο ιερέας αν είναι παρθένα η μελλόνυμφη.

     Από το μυαλό του Γεράσιμου πέρασε σαν αστραπή το αόρατο κέρατο, που φόραγε

προκαταβολικά πριν παντρευτεί.

     Χωρίς να κάνει καθόλου θόρυβο βγήκε από την αίθουσα, πήρε ένα ταξί και πήγε

κατ’ ευθείαν στον ατζέντη της εταιρείας να β

γάλει εισιτήριο για την Ελλάδα, μπάς

και προλάβει την μικρούλα Ευγενούλα, που την φώναζαν Νούλα.    

                                                         Βασίλης Τζιτζής

                                                Σκάλα Καλλιράχης,Θάσος